De aanwezigheid van slechts één cardiovasculaire risicofactor verhoogt het levenslange risico op hartziekte of beroerte aanzienlijk, blijkt uit een studie in NEJM. Volgens de onderzoekers geven de veelgebruikte 10-jaarsrisico’s een te rooskleurig beeld.
Jarret Berry en medewerkers gebruikten voor het Cardiovascular Lifetime Pooling Project data van 18 studies die de afgelopen vijftig jaar in de VS zijn uitgevoerd. Zo verzamelden zij gegevens over meer dan 250 duizend personen bij wie de aanwezigheid van verschillende cardiovasculaire risicofactoren (verhoogde bloeddruk, verhoogd cholesterol, roken en diabetes) werd bepaald op de leeftijd van 45, 55, 65 en 75 jaar. Vervolgens werd het levenslange risico op hart- en vaatziekte en beroerte berekend voor blanke en negroïde mensen en voor mannen en vrouwen.
De aanwezigheid van slechts één risicofactor verhoogt het risico op ziekte aanmerkelijk en als daar meer risicofactoren bijkomen, loopt het risico stapsgewijs verderop, zo blijkt. Een voorbeeld: voor 55-jarigen zonder risicofactoren is het risico op overlijden als gevolg van cardiovasculaire ziekte tot 80-jarige leeftijd 4,7 procent voor mannen en 6,4 procent voor vrouwen. Bij aanwezigheid van twee of meer risicofactoren loopt het risico op tot 29,6 procent voor mannen en 20,5 procent voor vrouwen. Een vergelijkbare trend werd gezien in alle onderzochte geboortecohorten en bij zowel blanken als negroïde mensen.
Ook BMJ besteedt aandacht aan hartziekten. In het blad staan drie artikelen waarin melding wordt gemaakt van de afname van (de sterfte aan) hartziekten in Denemarken, Polen en Engeland. Volgens het Engelse onderzoek is ongeveer de helft van de afname van de sterfte toe te schrijven aan een verminderde incidentie en komt de andere helft door verbeterde zorg.
Volgens commentator Hugh Tunstall-Pedoe suggereren alle drie de studies dat de afname een gevolg is van evidence-based interventies op het gebied van primaire en secundaire preventie en op het gebied van de zorg voor hartpatiënten.
Twan van Venrooij